publicerad: 2015
vindkantring
vind|kantr·ing
substantiv
~en ~ar • äv. bildl. stor förändring
| Singular | |
|---|---|
| en vindkantring | obestämd form |
| en vindkantrings | obestämd form genitiv |
| vindkantringen | bestämd form |
| vindkantringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vindkantringar | obestämd form |
| vindkantringars | obestämd form genitiv |
| vindkantringarna | bestämd form |
| vindkantringarnas | bestämd form genitiv |


