publicerad: 2015
vinkännare
vin|känn·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑kännarna 1vin kännare
| Singular | |
|---|---|
| en vinkännare | obestämd form |
| en vinkännares | obestämd form genitiv |
| vinkännaren | bestämd form |
| vinkännarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vinkännare | obestämd form |
| vinkännares | obestämd form genitiv |
| vinkännarna | bestämd form |
| vinkännarnas | bestämd form genitiv |


