publicerad: 2015
vinkork
vin|kork
substantiv
~en ~ar • till kork 2 1vin
| Singular | |
|---|---|
| en vinkork | obestämd form |
| en vinkorks | obestämd form genitiv |
| vinkorken | bestämd form |
| vinkorkens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vinkorkar | obestämd form |
| vinkorkars | obestämd form genitiv |
| vinkorkarna | bestämd form |
| vinkorkarnas | bestämd form genitiv |


