publicerad: 2015
vinodling
vin|odl·ing
substantiv
~en ~ar 1vin odling
| Singular | |
|---|---|
| en vinodling | obestämd form |
| en vinodlings | obestämd form genitiv |
| vinodlingen | bestämd form |
| vinodlingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vinodlingar | obestämd form |
| vinodlingars | obestämd form genitiv |
| vinodlingarna | bestämd form |
| vinodlingarnas | bestämd form genitiv |


