publicerad: 2015
virvla
virvla
verb
~de ~t • röra sig i virvlar; snurra
| Finita former | |
|---|---|
| virvlar | presens aktiv |
| virvlas | presens passiv |
| virvlade | preteritum aktiv |
| virvlades | preteritum passiv |
| virvla | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att virvla | infinitiv aktiv |
| att virvlas | infinitiv passiv |
| har/hade virvlat | supinum aktiv |
| har/hade virvlats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| virvlande | |
| Perfekt particip | |
| en virvlad + substantiv | |
| ett virvlat + substantiv | |
| den/det/de virvlade + substantiv | |


