publicerad: 2015
virveltrumma
virvel|trumma
substantiv
~n ‑trummor virvel 1trumma 1
| Singular | |
|---|---|
| en virveltrumma | obestämd form |
| en virveltrummas | obestämd form genitiv |
| virveltrumman | bestämd form |
| virveltrummans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| virveltrummor | obestämd form |
| virveltrummors | obestämd form genitiv |
| virveltrummorna | bestämd form |
| virveltrummornas | bestämd form genitiv |


