publicerad: 2015
vokalisering
vok·al·is·er·ing
substantiv
~en ~ar • till vokalisera 1,2
| Singular | |
|---|---|
| en vokalisering | obestämd form |
| en vokaliserings | obestämd form genitiv |
| vokaliseringen | bestämd form |
| vokaliseringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vokaliseringar | obestämd form |
| vokaliseringars | obestämd form genitiv |
| vokaliseringarna | bestämd form |
| vokaliseringarnas | bestämd form genitiv |


