publicerad: 2015
vårvinter
vår|vinter
substantiv
~n ‑vintrar 1vår vinter
| Singular | |
|---|---|
| en vårvinter | obestämd form |
| en vårvinters | obestämd form genitiv |
| vårvintern | bestämd form |
| vårvinterns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vårvintrar | obestämd form |
| vårvintrars | obestämd form genitiv |
| vårvintrarna | bestämd form |
| vårvintrarnas | bestämd form genitiv |


