publicerad: 2015
vägning
väg·ning
substantiv
~en ~ar • till väga 1
| Singular | |
|---|---|
| en vägning | obestämd form |
| en vägnings | obestämd form genitiv |
| vägningen | bestämd form |
| vägningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vägningar | obestämd form |
| vägningars | obestämd form genitiv |
| vägningarna | bestämd form |
| vägningarnas | bestämd form genitiv |


