publicerad: 2015
vägvisare
väg|vis·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑visarna • person el. skylt e.d. som visar vägen
| Singular | |
|---|---|
| en vägvisare | obestämd form |
| en vägvisares | obestämd form genitiv |
| vägvisaren | bestämd form |
| vägvisarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vägvisare | obestämd form |
| vägvisares | obestämd form genitiv |
| vägvisarna | bestämd form |
| vägvisarnas | bestämd form genitiv |


