publicerad: 2015
vältning
vält·ning
substantiv
~en ~ar 1välta
| Singular | |
|---|---|
| en vältning | obestämd form |
| en vältnings | obestämd form genitiv |
| vältningen | bestämd form |
| vältningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vältningar | obestämd form |
| vältningars | obestämd form genitiv |
| vältningarna | bestämd form |
| vältningarnas | bestämd form genitiv |


