publicerad: 2015
väntan
vänt·an
substantiv; best. ~ • till vänta 1: en väntan; gå i väntans tider vänta barn
| Singular | |
|---|---|
| en väntan | obestämd form |
| en väntans | obestämd form genitiv |
| väntan | bestämd form |
| väntans | bestämd form genitiv |


