publicerad: 2015
värderingsman
värd·er·ings|man
substantiv
~nen; pl. ‑män, best. pl. ‑männen • till värdering 1 1man 1
| Singular | |
|---|---|
| en värderingsman | obestämd form |
| en värderingsmans | obestämd form genitiv |
| värderingsmannen | bestämd form |
| värderingsmannens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| värderingsmän | obestämd form |
| värderingsmäns | obestämd form genitiv |
| värderingsmännen | bestämd form |
| värderingsmännens | bestämd form genitiv |


