publicerad: 2015
väring
vär·ing
substantiv
~en ~ar • viking i livvaktstjänst hos östromerske kejsaren ca 1000 e.Kr.
| Singular | |
|---|---|
| en väring | obestämd form |
| en värings | obestämd form genitiv |
| väringen | bestämd form |
| väringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| väringar | obestämd form |
| väringars | obestämd form genitiv |
| väringarna | bestämd form |
| väringarnas | bestämd form genitiv |


