publicerad: 2015
yngling
yng·ling
substantiv
~en ~ar • ⟨ngt högt.⟩ mycket ung man
| Singular | |
|---|---|
| en yngling | obestämd form |
| en ynglings | obestämd form genitiv |
| ynglingen | bestämd form |
| ynglingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ynglingar | obestämd form |
| ynglingars | obestämd form genitiv |
| ynglingarna | bestämd form |
| ynglingarnas | bestämd form genitiv |


