publicerad: 2015
yttrium
yttri·um
[yt´ri‑]
substantiv
~et el. yttriet el. ~ • en metall
| Singular | |
|---|---|
| ett yttrium | obestämd form |
| ett yttriums | obestämd form genitiv |
| yttriumet (yttriet, yttrium) | bestämd form |
| yttriumets (yttriets, yttriums) | bestämd form genitiv |


