publicerad: 2015
åkriktning
åk|rikt·ning
substantiv
~en ~ar åk 1 riktning 1
| Singular | |
|---|---|
| en åkriktning | obestämd form |
| en åkriktnings | obestämd form genitiv |
| åkriktningen | bestämd form |
| åkriktningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| åkriktningar | obestämd form |
| åkriktningars | obestämd form genitiv |
| åkriktningarna | bestämd form |
| åkriktningarnas | bestämd form genitiv |


