publicerad: 2015
åsninna
åsn·inna
[‑in`a]
substantiv
~n åsninnor • ⟨åld.⟩ åsnesto
| Singular | |
|---|---|
| en åsninna | obestämd form |
| en åsninnas | obestämd form genitiv |
| åsninnan | bestämd form |
| åsninnans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| åsninnor | obestämd form |
| åsninnors | obestämd form genitiv |
| åsninnorna | bestämd form |
| åsninnornas | bestämd form genitiv |


