publicerad: 2015
åsätta
å|sätta
verb
åsatte, åsatt, åsatt n. åsatt, pres. åsätter • ⟨ngt åld.⟩ åsätta ngt ett pris
| Finita former | |
|---|---|
| åsätter | presens aktiv |
| åsätts (åsättes) | presens passiv |
| åsatte | preteritum aktiv |
| åsattes | preteritum passiv |
| åsätt | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att åsätta | infinitiv aktiv |
| att åsättas | infinitiv passiv |
| har/hade åsatt | supinum aktiv |
| har/hade åsatts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| åsättande | |
| Perfekt particip | |
| en åsatt + substantiv | |
| ett åsatt + substantiv | |
| den/det/de åsatta + substantiv | |
SAOL
