publicerad: 2015
åsyfta
å|syfta
verb
~de ~t • syfta på; till syfta 1,3
| Finita former | |
|---|---|
| åsyftar | presens aktiv |
| åsyftas | presens passiv |
| åsyftade | preteritum aktiv |
| åsyftades | preteritum passiv |
| åsyfta | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att åsyfta | infinitiv aktiv |
| att åsyftas | infinitiv passiv |
| har/hade åsyftat | supinum aktiv |
| har/hade åsyftats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| åsyftande | |
| Perfekt particip | |
| en åsyftad + substantiv | |
| ett åsyftat + substantiv | |
| den/det/de åsyftade + substantiv | |


