publicerad: 2015
återframkalla
åter|fram·kalla
verb
~de ~t åter framkalla 1
| Finita former | |
|---|---|
| återframkallar | presens aktiv |
| återframkallas | presens passiv |
| återframkallade | preteritum aktiv |
| återframkallades | preteritum passiv |
| återframkalla | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att återframkalla | infinitiv aktiv |
| att återframkallas | infinitiv passiv |
| har/hade återframkallat | supinum aktiv |
| har/hade återframkallats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| återframkallande | |
| Perfekt particip | |
| en återframkallad + substantiv | |
| ett återframkallat + substantiv | |
| den/det/de återframkallade + substantiv | |


