publicerad: 2015
ödmjuka
öd|mjuka
verb
~de ~t • tills. med sig:
| Finita former | |
|---|---|
| ödmjukar | presens aktiv |
| ödmjukade | preteritum aktiv |
| ödmjuka | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att ödmjuka | infinitiv aktiv |
| har/hade ödmjukat | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| ödmjukande | |
ödmjuka sig
• uppträda ödmjukt ofta för att uppnå ngtOrdform(er) ödmjuka sig


