publicerad: 2015
ögonflört
ög·on|flört
el. ög·on|flirt
substantiv
~en ~er öga 1 flörta
| Singular | |
|---|---|
| en ögonflört (en ögonflirt) | obestämd form |
| en ögonflörts (en ögonflirts) | obestämd form genitiv |
| ögonflörten (ögonflirten) | bestämd form |
| ögonflörtens (ögonflirtens) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ögonflörter (ögonflirter) | obestämd form |
| ögonflörters (ögonflirters) | obestämd form genitiv |
| ögonflörterna (ögonflirterna) | bestämd form |
| ögonflörternas (ögonflirternas) | bestämd form genitiv |


