publicerad: 2015
öron-näsa-hals-läkare
ör·on-näsa-hals-läk·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. öron‑näsa‑hals‑läkarna öra
| Singular | |
|---|---|
| en öron-näsa-hals-läkare | obestämd form |
| en öron-näsa-hals-läkares | obestämd form genitiv |
| öron-näsa-hals-läkaren | bestämd form |
| öron-näsa-hals-läkarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| öron-näsa-hals-läkare | obestämd form |
| öron-näsa-hals-läkares | obestämd form genitiv |
| öron-näsa-hals-läkarna | bestämd form |
| öron-näsa-hals-läkarnas | bestämd form genitiv |


