publicerad: 2015
överraskningsanfall
över·rask·nings|an·fall
substantiv
~et; pl. ~ överraskning anfall 1
| Singular | |
|---|---|
| ett överraskningsanfall | obestämd form |
| ett överraskningsanfalls | obestämd form genitiv |
| överraskningsanfallet | bestämd form |
| överraskningsanfallets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| överraskningsanfall | obestämd form |
| överraskningsanfalls | obestämd form genitiv |
| överraskningsanfallen | bestämd form |
| överraskningsanfallens | bestämd form genitiv |


