publicerad: 2015
öronsnäcka
ör·on|snäcka
substantiv
~n ‑snäckor • till hörapparat e.d.; till snäcka 2
| Singular | |
|---|---|
| en öronsnäcka | obestämd form |
| en öronsnäckas | obestämd form genitiv |
| öronsnäckan | bestämd form |
| öronsnäckans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| öronsnäckor | obestämd form |
| öronsnäckors | obestämd form genitiv |
| öronsnäckorna | bestämd form |
| öronsnäckornas | bestämd form genitiv |


