publicerad: 2015
övervåning
över|vån·ing
substantiv
~en ~ar • till 1över 1 våning 1
| Singular | |
|---|---|
| en övervåning | obestämd form |
| en övervånings | obestämd form genitiv |
| övervåningen | bestämd form |
| övervåningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| övervåningar | obestämd form |
| övervåningars | obestämd form genitiv |
| övervåningarna | bestämd form |
| övervåningarnas | bestämd form genitiv |


