publicerad: 2015
alienation
alien·at·ion
substantiv
~en ~er • till alienera
| Singular | |
|---|---|
| en alienation | obestämd form |
| en alienations | obestämd form genitiv |
| alienationen | bestämd form |
| alienationens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| alienationer | obestämd form |
| alienationers | obestämd form genitiv |
| alienationerna | bestämd form |
| alienationernas | bestämd form genitiv |


