publicerad: 2015
altitud
alt·itud
[‑itu´d]
substantiv
~en ~er • himlakropps höjd över horisonten
| Singular | |
|---|---|
| en altitud | obestämd form |
| en altituds | obestämd form genitiv |
| altituden | bestämd form |
| altitudens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| altituder | obestämd form |
| altituders | obestämd form genitiv |
| altituderna | bestämd form |
| altitudernas | bestämd form genitiv |


