publicerad: 2015
alternering
alt·ern·er·ing
substantiv
~en ~ar alternera
| Singular | |
|---|---|
| en alternering | obestämd form |
| en alternerings | obestämd form genitiv |
| alterneringen | bestämd form |
| alterneringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| alterneringar | obestämd form |
| alterneringars | obestämd form genitiv |
| alterneringarna | bestämd form |
| alterneringarnas | bestämd form genitiv |


