publicerad: 2015
anfalla
an|falla
verb
‑föll, ‑fallit, ‑fallen ‑fallet ‑fallna, pres. ‑faller • ⟨mil., sport.⟩
| Finita former | |
|---|---|
| anfaller | presens aktiv |
| anfalls (anfalles) | presens passiv |
| anföll | preteritum aktiv |
| anfölls | preteritum passiv |
| anfall | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att anfalla | infinitiv aktiv |
| att anfallas | infinitiv passiv |
| har/hade anfallit | supinum aktiv |
| har/hade anfallits | supinum passiv |
| Presens particip | |
| anfallande | |
| Perfekt particip | |
| en anfallen + substantiv | |
| ett anfallet + substantiv | |
| den/det/de anfallna + substantiv | |
| den anfallne + maskulint substantiv | |


