publicerad: 2015
arvtagare
arv|tag·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑tagarna 1arv 1 ta
| Singular | |
|---|---|
| en arvtagare | obestämd form |
| en arvtagares | obestämd form genitiv |
| arvtagaren | bestämd form |
| arvtagarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| arvtagare | obestämd form |
| arvtagares | obestämd form genitiv |
| arvtagarna | bestämd form |
| arvtagarnas | bestämd form genitiv |


