publicerad: 2015
avla
avla
[a`vla]
verb
~de ~t • ge upphov till ny individ genom könsumgänge: avla barn
| Finita former | |
|---|---|
| avlar | presens aktiv |
| avlas | presens passiv |
| avlade | preteritum aktiv |
| avlades | preteritum passiv |
| avla | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att avla | infinitiv aktiv |
| att avlas | infinitiv passiv |
| har/hade avlat | supinum aktiv |
| har/hade avlats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| avlande | |
| Perfekt particip | |
| en avlad + substantiv | |
| ett avlat + substantiv | |
| den/det/de avlade + substantiv | |


