publicerad: 2015
avvisning
av|vis·ning
substantiv
~en ~ar • särsk. till avvisa 1
| Singular | |
|---|---|
| en avvisning | obestämd form |
| en avvisnings | obestämd form genitiv |
| avvisningen | bestämd form |
| avvisningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| avvisningar | obestämd form |
| avvisningars | obestämd form genitiv |
| avvisningarna | bestämd form |
| avvisningarnas | bestämd form genitiv |


