publicerad: 2015
bältesplikt
bält·es|plikt
substantiv
~en • till bälte 2 plikt 1
Singular | |
---|---|
en bältesplikt | obestämd form |
en bältesplikts | obestämd form genitiv |
bältesplikten | bestämd form |
bältespliktens | bestämd form genitiv |