publicerad: 2015
bältessträckare
bält·es|sträck·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑sträckarna • till bälte 2 sträckare
| Singular | |
|---|---|
| en bältessträckare | obestämd form |
| en bältessträckares | obestämd form genitiv |
| bältessträckaren | bestämd form |
| bältessträckarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| bältessträckare | obestämd form |
| bältessträckares | obestämd form genitiv |
| bältessträckarna | bestämd form |
| bältessträckarnas | bestämd form genitiv |


