publicerad: 2015
besluta
be·sluta
verb
beslutade el. beslöt, beslutat, beslutad n. beslutat, pres. beslutar • fatta beslut om
| Finita former | |
|---|---|
| beslutar | presens aktiv |
| beslutas | presens passiv |
| beslutade (beslöt) | preteritum aktiv |
| beslutades (beslöts) | preteritum passiv |
| besluta | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att besluta | infinitiv aktiv |
| att beslutas | infinitiv passiv |
| har/hade beslutat | supinum aktiv |
| har/hade beslutats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| beslutande | |
| Perfekt particip | |
| en beslutad + substantiv | |
| ett beslutat + substantiv | |
| den/det/de beslutade + substantiv | |
besluta sig
• bestämma sigOrdform(er) besluta sig


