publicerad: 2015
brottsrubricering
brotts|rubr·ic·er·ing
substantiv
~en ~ar brott 1 rubricering
| Singular | |
|---|---|
| en brottsrubricering | obestämd form |
| en brottsrubricerings | obestämd form genitiv |
| brottsrubriceringen | bestämd form |
| brottsrubriceringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| brottsrubriceringar | obestämd form |
| brottsrubriceringars | obestämd form genitiv |
| brottsrubriceringarna | bestämd form |
| brottsrubriceringarnas | bestämd form genitiv |
SAOL
