publicerad: 2015
bumling
bum·ling
substantiv
~en ~ar • stor sten el. klump
| Singular | |
|---|---|
| en bumling | obestämd form |
| en bumlings | obestämd form genitiv |
| bumlingen | bestämd form |
| bumlingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| bumlingar | obestämd form |
| bumlingars | obestämd form genitiv |
| bumlingarna | bestämd form |
| bumlingarnas | bestämd form genitiv |


