publicerad: 2015
diskvalificering
dis·kvali·fic·er·ing
substantiv
~en ~ar diskvalificera
| Singular | |
|---|---|
| en diskvalificering | obestämd form |
| en diskvalificerings | obestämd form genitiv |
| diskvalificeringen | bestämd form |
| diskvalificeringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| diskvalificeringar | obestämd form |
| diskvalificeringars | obestämd form genitiv |
| diskvalificeringarna | bestämd form |
| diskvalificeringarnas | bestämd form genitiv |


