publicerad: 2015
förgå
för·gå
verb
förgick, förgått, förgången förgånget förgångna, pres. förgår • förflyta: tre år förgick
| Finita former | |
|---|---|
| förgår | presens aktiv |
| förgick | preteritum aktiv |
| förgå | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att förgå | infinitiv aktiv |
| har/hade förgått | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| förgående | |
| Perfekt particip | |
| en förgången + substantiv | |
| ett förgånget + substantiv | |
| den/det/de förgångna + substantiv | |
förgå sig
• i överilning uppträda förolämpandeOrdform(er) förgå sig


