publicerad: 2015
förklaring
för·klar·ing
substantiv
~en ~ar 1 till förklara 12 till förklara 2 – Alla sammansättn. med förklarings- hör till förklaring 2.
| Singular | |
|---|---|
| en förklaring | obestämd form |
| en förklarings | obestämd form genitiv |
| förklaringen | bestämd form |
| förklaringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förklaringar | obestämd form |
| förklaringars | obestämd form genitiv |
| förklaringarna | bestämd form |
| förklaringarnas | bestämd form genitiv |


