publicerad: 2015
försmäkta
för·smäkta
verb
~de ~t • vara kraftlös el. nära att gå under av törst
| Finita former | |
|---|---|
| försmäktar | presens aktiv |
| försmäktade | preteritum aktiv |
| försmäkta | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att försmäkta | infinitiv aktiv |
| har/hade försmäktat | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| försmäktande | |
| Perfekt particip | |
| en försmäktad + substantiv | |
| ett försmäktat + substantiv | |
| den/det/de försmäktade + substantiv | |


