publicerad: 2015
femrummare
fem|rumm·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑rummarna • femrumslägenhet
| Singular | |
|---|---|
| en femrummare | obestämd form |
| en femrummares | obestämd form genitiv |
| femrummaren | bestämd form |
| femrummarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| femrummare | obestämd form |
| femrummares | obestämd form genitiv |
| femrummarna | bestämd form |
| femrummarnas | bestämd form genitiv |


