publicerad: 2015
forsfarare
fors|far·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑fararna fors 2fara
| Singular | |
|---|---|
| en forsfarare | obestämd form |
| en forsfarares | obestämd form genitiv |
| forsfararen | bestämd form |
| forsfararens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| forsfarare | obestämd form |
| forsfarares | obestämd form genitiv |
| forsfararna | bestämd form |
| forsfararnas | bestämd form genitiv |


