publicerad: 2015
forta
forta
verb
~de ~t • tills. med sig:
| Finita former | |
|---|---|
| fortar | presens aktiv |
| fortade | preteritum aktiv |
| forta | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att forta | infinitiv aktiv |
| har/hade fortat | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| fortande | |
forta sig
• gå för fort: klockan fortar sigOrdform(er) forta sig


