publicerad: 2015
framkallare
fram|kall·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑kallarna • framkallningsvätska
| Singular | |
|---|---|
| en framkallare | obestämd form |
| en framkallares | obestämd form genitiv |
| framkallaren | bestämd form |
| framkallarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| framkallare | obestämd form |
| framkallares | obestämd form genitiv |
| framkallarna | bestämd form |
| framkallarnas | bestämd form genitiv |


