publicerad: 2015
fribrottare
fri|brott·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑brottarna fri 1 brottare
Singular | |
---|---|
en fribrottare | obestämd form |
en fribrottares | obestämd form genitiv |
fribrottaren | bestämd form |
fribrottarens | bestämd form genitiv |
Plural | |
fribrottare | obestämd form |
fribrottares | obestämd form genitiv |
fribrottarna | bestämd form |
fribrottarnas | bestämd form genitiv |