publicerad: 2015
gruvbrytning
gruv|bryt·ning
substantiv
~en • till brytning 3 1gruva
| Singular | |
|---|---|
| en gruvbrytning | obestämd form |
| en gruvbrytnings | obestämd form genitiv |
| gruvbrytningen | bestämd form |
| gruvbrytningens | bestämd form genitiv |


