publicerad: 2015
hybriditet
hybr·id·itet
[‑ite´t]
substantiv
~en 1hybrid
| Singular | |
|---|---|
| en hybriditet | obestämd form |
| en hybriditets | obestämd form genitiv |
| hybriditeten | bestämd form |
| hybriditetens | bestämd form genitiv |


